Κοινωνία
Δυσεύρετη η έννοια της αγάπης στις μέρες μας
γράφει η Κιφοκέρη Αθανασία
Διαβολεμένε έρωτα, πόσο μας μεταβάλλεις εγωιστικούς στις κατακτήσεις σου. Κάνεις ώστε να μη ζει τίποτε άλλο στις καρδιές μας παρά εσύ.
Την έκανα λαχείο... με εντολή Σαμαρά και πατήρ Ρωμανού
γράφει ο Παράσχος Γιώργος
Το ´´σύστημα´´δεν ζει χωρίς Πολυτεχνεία,γνωστούς-άγνωστους και Γρηγορόπουλους και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της Δημοκρατίας μας που δεκαετίες τώρα δεν την αφήνει να ωριμάσει.
Η ανεργία εκβιάζει το επιχειρείν των νέων
γράφει ο Μαργαρίτης Κωνσταντίνος
Πόσο πιο αποδοτική και ευέλικτη θα ήταν η δημοτική αρχή αν είχε αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που τις δίνονται; Η Ελλάδα της κρίσης και του ΔΝΤ δε μπορεί να ανεχτεί ερασιτεχνισμούς και πειραματισμούς.
Θα ΕΛ-ΓΙΝΕΙ κάτι επιτέλους;
γράφει ο Κώνστας Ηλίας
Η ύπαρξη εκθεμάτων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στα μεγάλα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής είναι προς όφελος του τουρισμού μας και μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε επικοινωνιακά.
Αυτό το Κράτος, είναι ο μόνος Τρομοκράτης!
γράφει ο Raskolnick Alexandros
Το γεγονός όμως ότι δεν είμαι αλληλέγγυος, δε σημαίνει ότι δε σέβομαι τον αγώνα του Ρωμανού και την ψυχική του δύναμη να αποδείξει εμπράκτως την ηλιθιότητα, τη χυδαιότητα και την ασχήμια του κακού μας κράτους.
Η κακοποίηση των γυναικών αποδυναμώνει τις δημοκρατικές κοινωνίες
γράφει ο Μαργαρίτης Κωνσταντίνος
Σήμερα υπάρχουν πολύ λίγες υπηρεσίες υποστήριξης για τα θύματα και πρέπει να δαπανηθούν περισσότερα χρήματα από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξειδικευμένη εκπαίδευση των γιατρών και των αστυνομικών.
Γηράσκω αεί...
γράφει ο Παράσχος Γιώργος
Κανένας δεν ξέρει το μέλλον του και όπως λέει και πεθερά μου που είναι 88 και σε καλή κατάσταση ´´παιδί μου τα γηρατειά είναι πολύ δύσκολα,αλλά ειλικρινά το μόνο που θέλουν είναι μία καλή κουβέντα από κάποιον δικό τους.Φανερώνει ότι μας σκέφτεστε και μας αρκεί´´.
Μια γενιά με πεθαμένα ιδανικά
γράφει ο Μηταλίδης Κίμων
Είμαστε οι επιλογές μας στα πρόσωπα των αντιπροσώπων στις τοπικές μας κοινωνίες αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή όπου καθρεφτίζεται το ποιόν μας σαν κοινωνία.
Αντε γαμήσου εθνική
γράφει ο Ιατρίδης Κοσμάς
H τεκνοποιία και τεκνοκατοχή κλαρινογαμπρού, που σε κάθε ευνομούμενη χώρα της υφηλίου θα ήταν ποινικά κολάσιμο αδίκημα, στο ελλαδιστάν θεωρείται πρέπον.
Η μητέρα των Δικαστών
γράφει ο Γιάγκος Γιώργος
Το κάθε δεντρό κρίνεται από τους καρπούς του λέει στο Ευαγγέλιο και οι καρποί της Ελληνικής δικαιοσύνης είναι σαπίλα, βρώμα και διαφθορά
Κοντοπίδης: ένας σύγχρονος εξεγερμένος πολίτης
γράφει ο Ματθαιουδάκης Γιάννης
Αποφεύγει τις πολιτικές αναφορές και ζητάει συγνώμη όταν χρειαστεί να το κάνει! Δεν είναι όμως απολιτίκ αλά Ποτάμι αλλά βαθιά πολιτικός δηλαδή αντι-πολιτικός.