Στοχασμοί
Μαρξισμός και εθνικό ζήτημα - Μέρος Α
γράφει ο Κεφαλής Χρήστος
Στα γραπτά των Μαρξ και Ένγκελς δεν θα βρούμε μια ανεπτυγμένη θεωρία για το έθνος. Δεν ασχολούνται με ερωτήματα όπως τι είναι έθνος, ποια η βάση του σχηματισμού των εθνών, κοκ.
Οι γενετικές σχέσεις της νεωτερικής κεφαλαιοκρατίας με τις βασικές δογματικές παραδοχές των διάφορων ομολογιών του Χριστιανισμού, σύμφωνα με τις προσεγγίσεις του Max Weber και του Walter Benjamin
γράφει ο Κοτζάι Αντιλιάν
Από τις δύο προσεγγίσεις, του Βέμπερ και του Μπένγιαμιν αντίστοιχα, εξάγουμε πολύ σημαντικά συμπεράσματα για την σχέση θρησκείας (χριστιανισμού) και καπιταλισμού.
Οι αντιλήψεις του Thomas Hobbes και του Immanuel Kant, για τις σχέσεις του ιερατείου με την πολιτική εξουσία στην πρώιμη νεωτερικότητα
γράφει ο Κοτζάι Αντιλιάν
Από την κριτική του Καντ γίνεται σαφές ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από υπερφυσικά όντα (Θεό), αρκεί να γνωρίζει και να χρησιμοποιεί τις ιδιότητες του Λόγου. Επιπλέον, το αίτημα του γερμανού φιλόσοφου είναι η συγκρότηση της ηθικής κοινότητας να γίνει με εγκόσμιο τρόπο, διεπόμενη από τους κανόνες και τα όρια του ορθού Λόγου.
Προλεγόμενα στην οικονομική Επιστήμη
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Η συναισθηματική προσκόλληση σε μια ιδεολογία, πολλές φορές ξεπερνά οποιαδήποτε παράθεση στοιχείων. Ο καπιταλισμός όμως και η πραγματικότητα δεν βασίζονται σε ευσεβείς πόθους, ούτε στην θεωρία ούτε στην ελπίδα αλλά στην αλήθεια και στην εμπειρία.
Ένας κόσμος χωρισμένος στα δύο - Λόγος
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Αν ο κόσμος δεν έχει φτάσει στο τέλος του, σίγουρα έχει προσεγγίσει μια σημαντική καμπή στην ιστορία του, τόσο σημαντική όσο και αυτή που οδήγησε από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση.
Ένας κόσμος χωρισμένος στα δύο - Εισαγωγή
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Ο εξοστρακισμός της θρησκείας από την καθημερινή ζωή του ανθρώπου έχει καταστροφικές συνέπειες για τον πολιτισμό, επειδή η θρησκεία δρούσε για χιλιετίες καταλυτικά στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, αποτρέποντας τους απ’ το να ακολουθούν και να κυνηγούν την εκπλήρωση των πιο πρόστυχων και ποταπών επιθυμιών και ναρκισσιστικών τους κλίσεων
To έγκλημα του Κατίν και η σταλινική τρομοκρατία
γράφει ο Κεφαλής Χρήστος
Το θέμα μας σήμερα είναι ένα από τα μαζικά εγκλήματα του σταλινισμού, η σφαγή στο Κατίν. Θα αναφερθώ στα στοιχεία που τεκμηριώνουν τη σταλινική ενοχή και θα το πάρω σαν αφορμή για μια γενικότερη αναφορά στη σταλινική τρομοκρατία.
Γράμμα του Μαρκόφ στον Ντιμίταρ Μπότσεφ
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Ιδού! Αυτή είναι η σύγκρουση. Η μεγαλύτερη, η βαθύτερη, η μοναδική σοβαρή σύγκρουση. Και σε αυτή την σύγκρουση κάποιοι σαν και εμένα δεν έχουν μικρόφωνα, δεν έχουν εφημερίδες, δεν έχουν εκδόσεις, δεν έχουν κινηματογράφο.
Ποιος δημιούργησε τον μύθο της Δύσης;
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Εντός του εξοργιστικού μου οίστρου τα γράφω όλα αυτά και έπειτα γνωρίζω πως ο Έλληνας θα συνεχίσει το ανατολίτικο ραχάτι του, θα συνεχίσει να πιστεύει για τον νέο πολιτικό Μεσσία που θα τον βγάλει από την κρίση, θα συνεχίσει να πιστεύει στη Δύση ως γη της επαγγελίας και έπειτα να πηγαίνει στη Γερμανία στο εστιατόριο του γνωστού του Μήτσου, για να δουλέψει δωδεκάωρα και στο τέλος να μη πληρωθεί.
Ψυχροπολεμική ιστορία για αγρίους
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Ας θεωρηθεί αυτό το κείμενο μια εισαγωγή στις μεταφράσεις ενός γράμματος του Μαρκόφ και ενός ενδιαφέροντος κειμένου στο οποίο αναφέρεται στον δυτικό κόσμο και στη μανία των κατοίκων των χωρών υπό κομμουνιστικό καθεστώς να θεωρούν τον δυτικό κόσμο παράδοση και στη μετάφραση μιας διάλεξης του Σολζενίτσιν στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Το Σύνταγμα του Μεταξά
γράφει ο Γιάγκος Γιώργος
Για να μην καταλήξει όμως όλη η εξουσία σε ένα σώμα, ο Μεταξάς χωρίζει τους αντιπρόσωπους του λάου σε τρία σώματα φορείς των τριών εξουσιών. Οι αντιπρόσωποι δεν μπορεί να μετέχουν σε περισσότερα από ένα συμβούλιο και είναι άμισθοι.