Στοχασμοί
Αναφορά (*) στον Κώστα Μουντάκη
γράφει ο Ματθαιουδάκης Γιάννης
Αναφορά στον Μουντάκη λοιπόν, όπως κάνει ένας στρατιώτης της παράδοσης όχι προς οποιονδήποτε ανώτερο, αλλά προς τον Αρχιστράτηγο.
Καβάφης και Χάινε
γράφει ο Κεφαλής Χρήστος
Στον «Λοεγκρίν» και την «Υποψία» του Καβάφη υπάρχει γενικευμένα το σύνολο των τραυματικών εμπειριών του κομμουνιστικού κινήματος στον 20ό αιώνα.
Το μεγαλύτερο λάθος του Μαρξ
Νίκος Κοσμαδάκης
Ο Μαρξ παρέβλεψε την ανθρώπινη φύση. Θεώρησε πως η εξουσία ανακυκλώνεται εύκολα και πως ο άνθρωπος δε διακρίνεται από εγωισμό αλλά από μια αυθόρμητη αλληλεγγύη. Θεώρησε πως τα άτομα δεν είναι φιλόδοξα και πως ο θώκος της εξουσίας είναι για όλους.
Η τέχνη στην ΕΣΣΔ και οι διωγμοί της επί Στάλιν
γράφει ο Κεφαλής Χρήστος
Η ιστορία απέδειξε, ωστόσο, ότι η εκπλήρωση αυτών των δυνατοτήτων ήταν ασύμβατη με τις καταπιεστικές πρακτικές του σταλινισμού.
Προσμένοντας ‘ανορθόδοξα’ την Ανάσταση (μίας… «σταυρωμένης Ορθόδοξης» χώρας)
γράφει ο Παπαδόπουλος Ιωάννης
Ότι είναι μονάχα στο δικό μας χέρι να ξεκλειδώσουμε και να αλλάξουμε τη μοίρα μας. Όχι όμως από κάποιον εύκολο, έτοιμο στρωμένο δρόμο· αλλά από τον μελετημένα δύσκολο, τον απαιτητικό, τον δύσβατο.
Τα κολάζ του Ντου Ζεντζούν: μια φωνή ενάντια στην παγκοσμιοποίηση
γράφει ο Κεφαλής Χρήστος
Η ίδια η ιστορική ήττα και η υποχώρηση των κινημάτων και των προοδευτικών ιδεών στις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1990, ωστόσο, εκφράστηκε με μια παράλληλη παγκόσμια υποχώρηση της προοδευτικής τέχνης.
Οι Συνέπειες της Εισδοχής του Ισλάμ στην Δύση, Μέρος Γ
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Ο Ισλαμισμός είναι κάτι σαν μια υποδιαίρεση του Ισλάμ, μια ιδέα, η οποία προβάλλει την ανάγκη να διαδοθεί το Ισλάμ στον κόσμο και να κατακτήσει τα πάντα.
Οι Συνέπειες της Εισδοχής του Ισλάμ στην Δύση, Μέρος Β
γράφει ο Καμίνης Ιωάννης
Η ελευθερία του λόγου είναι μια καθαρά Δυτική παράδοση, και μάλιστα πολλή σημαντική για την ίδια την ύπαρξη του Δυτικού πολιτισμού και δυστυχώς, είτε θέλουμε, είτε όχι οι Μουσουλμάνοι είναι εναντίον της ελευθερίας του λόγου.
Ποιες Iδεολογίες αναμένεται να κυριαρχήσουν μελλοντικά και πως θα μπορούσε να διαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο
Αντωνιάδης Χρήστος
Το παρόν Άρθρο επιχειρεί να προβλέψει ποιες ιδεολογίες θα κυριαρχήσουν μελλοντικά, ενώ παράλληλα δίνει και το στίγμα για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να οργανωθούν καλλίτερα οι κοινωνίες, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία καλλίτερη ζωή.
Ο Αυτοσαρκασμός ως δείκτης ωρίμανσης και, τα σημειολογικά «βελανίδια» των καιρών…
γράφει ο Παπαδόπουλος Ιωάννης
Κατά συνέπεια, η συλλογική αναβάθμιση μιας κοινωνίας συντελείται πάντοτε μέσω της συνειδησιακής εκλέπτυνσης του Ατόμου. Εκλέπτυνση, που ζυμώνεται μόνο μέσω της συνειδητής δουλειάς εσωτερικά, από το ίδιο το άτομο.
Το αδιέξοδο της σοσιαλδημοκρατίας
γράφει ο Μαυροζαχαράκης Μανόλης
Η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας συνδυάζεται με απώλεια δικαιωμάτων για τους εργαζομένους και υπαλλήλους.