Φαντάζομαι ότι πολλοί όπως και γω θα έχετε αναρωτηθεί «Αφού η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα και εφευρέθηκε πριν σχεδόν 2500 χιλιάδες χρόνια γιατί το αλλάζουν οι άνθρωποι συνεχώς από τότε;»
Η πραγματικότητα είναι σκληρή και αποκαλυπτική και πολύ συνοπτικά έχει ως εξής:
- Η δημοκρατία της αρχαίας Ελλάδας δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε σήμερα δημοκρατία. Δεν ψήφιζαν όλοι παρα μόνο οι Αθηναίοι πολίτες και έχοντες περιουσία. Οι ξένοι-βάρβαροι, σκλάβοι και γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου.
- Ακόμα και τότε ο Πλάτωνας έψαχνε το τέλειο πολίτευμα γιατί δεν το έβρισκε στη λεγόμενη δημοκρατία και πρότεινε την αριστοκρατία αλλά κατέληγε ότι τελικά ούτε αυτή είναι δυνατό να παραμένει συνεχώς και θα γίνετε εναλλαγή των πολιτευμάτων γιατί το άριστο δεν είναι εφικτό.
- Στο όνομα της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα
- Καθένας από εμάς και ειδικά πληθυσμιακές ομάδες στα σημερινά διαμορφωμένα κράτη ( μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648) δίνει διαφορετική σημασία στη δική του δημοκρατία.
Είναι πλέον κοινό κτήμα ότι Ο Β ΠΠ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΡΕΛΟ ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΑΛΑΒΟ ΛΑΤΡΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΡΩΜΗΣ (ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ).
Μετά και την κατάρρευση του κομμουνισμού κάποιοι είπαν ότι η «δημοκρατία» είναι πλέον ο μόνος τρόπος διακυβέρνησης. Κι αν είναι, που οφείλεται η άνοδος και πάλι του εθνικισμού σε αρκετές χώρες της Ευρώπης; Η εκλογή του Τραμπ από τις διδάσκουσες τον φιλελευθερισμό ΗΠΑ; Η άνοδος της Λεπέν στη Γαλλία και πολλά άλλα δείγματα της ραγδαίας αλλαγής στο πολιτικό τοπίο.
Χώρες που περηφανεύονται για τον ιστορικό κοινοβουλευτισμό τους όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και για τη διάκριση των εξουσιών τους όπως οι ΗΠΑ, το έκαναν απομυζώντας τις αποικίες τους οι πρώτοι και τον λοιπό κόσμο οι δεύτεροι. Δημοκρατία δηλαδή με ξένους πόρους και αίμα «βαρβάρων».
Κλείνω με μια μικρή αναφορά στην επίτευξη της δημοκρατίας κατά τη μεταπολίτευση στη χώρα μας. Μας άρεσε η προσφερόμενη δημοκρατία, όχι συνεχώς βέβαια, αλλά:
- κάθε τετραετία (στη καλύτερη περίπτωση) που ήταν οι δικοί μας πάνω (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) και διόριζαν τους άχρηστους αλλά και ικανούς συγγενείς μας.
- Όταν κανόνιζαν να πάρουμε τις μούφα επιδοτήσεις και τα δάνεια από τις τράπεζες
- Όταν ξέραμε ότι ο Ανδρέας αύξανε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με δανεικά αλλά δεν μας ένοιαζε.
- Όταν δήλωναν οι αγρότες ζημίες από καιρικές συνθήκες ενώ δεν είχαν πάθει τίποτα και τα έπαιρναν διπλά.
- Η παράθεση κακών παραδειγμάτων δεν έχει τέλος…
Πολύ απλά κανένα πολίτευμα τελικά δεν ευχαριστεί τους ανθρώπους γιατί είναι εγωιστές , επιλέγουν πάντα αυτό που ικανοποιεί τα συμφέροντά τους και όχι αυτά που θα οδηγούσαν στην τέλεια κοινωνία.
Φανταστείτε να κληθούμε σε λίγο καιρό να επιλέξουμε για να μας βγάλει από τη κρίση μεταξύ Μητσοτάκη και Παπανδρέου; Πόσο πιο κάτω να πέσεις σαν λαός;