Ο μαρξισμός-λενινισμός δίνει το πλαίσιο για μια ανατρεπτική και αναζωογονητική σχέση του επιστήμονα με το αντικείμενό του: να μην το υποβιβάζει σε δούλο των αναγκών του κεφαλαίου, αλλά σε λειτουργό των μεγάλων κοινωνικών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται, για την ευημερία της κοινωνίας, να δει σε τι μπορεί να ωφελήσει τον εργαζόμενο λαό με τις γνώσεις του.