Πολιτική
Δούρειος Όνος
γράφει ο Τζήμερος ΘάνοςΌταν η μοναδική διοικητική σου τεχνογνωσία προέρχεται από τη θητεία σου “παρά τους πόδας” του Άκη, αυτά που έμαθες εκεί, αυτά προσπαθείς να εφαρμόσεις και στην Περιφέρεια.
Θέσεις για την Οκτωβριανή Επανάσταση
γράφει ο Κεφαλής ΧρήστοςΗ Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν η πρώτη πράξη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης.
Η Εποχή … των Πνευματικών Ταγών.
Ευάγγελος ΑΘανασιάδηςΒρισκόμαστε σε κρίσιμη Ιστορική καμπή. Κρίση και ένδεια..ηθών και ήθους.
Δεν Έχει Όρια το Ηθικό Πλεονέκτημα;
γράφει ο Σιδερούδης ΒαγγέληςΜέχρι το 2015 τουλάχιστον – κοινωνικά είχε ΄΄ποινικοποιηθεί΄΄ η δεξιά ιδεολογία, ενώ και μόνο στο άκουσμα του αυτοπροσδιορισμού «Αριστερός» σε πλαισίωναν ανενδοίαστα χαρακτηρισμοί όπως «προοδευτικός, αντισυστημικός, αδιάφθορος».
Προεδρευομένη Δημοκρατία και βασιλικός θεσμός - προτεινόμενο πολιτικό και πολιτειακό σύστημα
Χρήστος ΑντωνιάδηςΤο πολιτικό σύστημα απέτυχε πλήρως κατά γενική ομολογία να προλάβει την οικονομική ύφεση, η οποία οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόγνωση και χιλιάδες άλλους στην αυτοκτονία, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει μπροστά, υιοθετώντας ένα νέο πολιτικό-κυβερνητικό και πολιτειακό σύστημα.
Οι τεκτονικές πλάκες της Κεντροαριστεράς και η Νέα Μεταπολίτευση
γράφει ο Τσίκας ΘόδωροςΕπιτέλους! Οι εξελίξεις στον πολιτικό χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς ξεκίνησαν! Και μάλιστα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, πρωτόγνωρους εδώ και αρκετά χρόνια.
Πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε;
Γιάννης Στέλιος ΠαπαδόπουλοςΌσο όμως εύστοχη και ταχεία κι αν ήταν η αντίδραση του κόμματος, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η μεγάλη εικόνα.
Πάμε πολύ «καλά» (αλλά απελπιστικά αργά) με «καταμερισμό της εργασίας και της ευθύνης»
γράφει ο Βενιεράτος ΔιονύσηςΗ κατάσταση της χώρας σήμερα
Πολιτιστικός Μαρξισμός, αυτή η μάστιγα
Αθανάσιος ΧατζηϊωάννουΟ Τσαρλς Ντίκενς είχε πεί ότι ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και σπάνια αυτή η φράση είχε τόσες πολλές ιστορικές εφαρμογές σε κάποιο αντικείμενο πέραν της Δύσης και των αξιών που αυτή πρεσβεύει.
Η καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και η ιδεολογική υπεροχή της απεργίας ως μείζονα ζητήματα.
γράφει ο Ελσάερ ΜοχάμεντΗ συμπόνια μετεξελίζεται σε δυσαρέσκεια και η δυσαρέσκεια σε οργή. Τελικώς, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο καθείς κυριεύεται από την λογική, αίροντας αυτομάτως πάσα συναισθηματικό φραγμό.
Περί «δημοκρατικής αποσύνδεσης»
γράφει ο Μαυροζαχαράκης ΜανόληςYπάρχει μία υπολανθάνουσα τάση που ενδυναμώνεται διαχρονικά και αφορά τους νέους ανθρώπους στις δυτικές δημοκρατίες. δηλαδή ακριβώς εκείνη την ομάδα του πληθυσμού που συνδεόταν κάποτε με προοδευτικές αντιλήψεις και την κοινωνική αλλαγή.