Πολιτική
Η καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και η ιδεολογική υπεροχή της απεργίας ως μείζονα ζητήματα.
γράφει ο Ελσάερ ΜοχάμεντΗ συμπόνια μετεξελίζεται σε δυσαρέσκεια και η δυσαρέσκεια σε οργή. Τελικώς, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο καθείς κυριεύεται από την λογική, αίροντας αυτομάτως πάσα συναισθηματικό φραγμό.
Περί «δημοκρατικής αποσύνδεσης»
γράφει ο Μαυροζαχαράκης ΜανόληςYπάρχει μία υπολανθάνουσα τάση που ενδυναμώνεται διαχρονικά και αφορά τους νέους ανθρώπους στις δυτικές δημοκρατίες. δηλαδή ακριβώς εκείνη την ομάδα του πληθυσμού που συνδεόταν κάποτε με προοδευτικές αντιλήψεις και την κοινωνική αλλαγή.
Αφήστε τους να ησυχάσουν
γράφει ο Λάμπρου ΙωάννηςΜόνιμη επωδός των αριστερών κομμάτων αλλά, κυρίως, των εκπροσώπων του ΚΚΕ είναι η συχνή αναφορά στην ανάγκη επίδειξης σεβασμού στους αγώνες του ΚΚΕ.
Μητσοτακικό «Outsourcing»: Ταϊζοντας τους νταβατζήδες
γράφει ο Λούστας ΣωτήρηςΜε δεδομένο το τεράστιο μέγεθος του ελληνικού δημοσίου και την διαφθορά, το outsourcing όχι μόνο δεν μειώνει τις δαπάνες, αλλά γεννά σπατάλες και πελατειακές σχέσεις με εργολάβους που συχνά τιμολογούν υπηρεσίες πολύ πάνω από τις τιμές της αγοράς αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη.
Άντρας Άκιμ και Εντρέ Μπάισι-Ζιλίνσκι
γράφει ο Κεφαλής ΧρήστοςΣτην παγκόσμια ιστορία παρουσιάζονται συχνά μορφές των οποίων η δράση συνυφαίνεται άρρηκτα, με μια ποικιλία τρόπων, και τα έργα και οι ημέρες της μιας δεν μπορεί να κατανοηθούν ανεξάρτητα από εκείνα της άλλης. Ο Σωκράτης και ο Πλάτων, ο Καίσαρας και ο Βρούτος, ο Μαρξ και ο Ένγκελς, οι αδελφοί Κένεντι παρέχουν σχετικά παραδείγματα.
Η δημοκρατία δεν είναι εκ φύσεως μαλθακή
γράφει ο Κώνστας ΗλίαςΈχει επικρατήσει σταδιακά στα μεταπολιτευτικά χρόνια η δυναμική καταστολή να ταυτίζεται με απολυταρχικές ή χουντικές πρακτικές. Η ασυδοσία και αυθαιρεσία δεν είναι δομικές αδυναμίες της δημοκρατίας αλλά ξεκάθαρη κυβερνητική επιλογή. Ας παύσει η δημοκρατία μας λοιπόν να είναι μαλθακή και να δίνει ερείσματα και ευκαιρίες σε ακραίους κάθε προέλευσης.
Η Προεδρική Δημοκρατία οδηγεί σε βαθιά διαίρεση
Χρήστος ΑντωνιάδηςΗ θέση του αρχηγού του κράτους είναι για να υπηρετεί την ενότητα του έθνους, την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας θα πρέπει να την έχουν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, σε συνάρτηση με το εθνικό κοινοβούλιο και όχι ο ανώτατος άρχοντας, ο οποίος θα πρέπει να είναι ίσος για όλους τους πολίτες μιας χώρας.
Το χαμένο στοίχημα της ελληνικής Κεντροαριστεράς
Γιάννης Στέλιος ΠαπαδόπουλοςΗ λαϊκιστική στροφή του μεγαλύτερου πόλου του χώρου, του ΠΑΣΟΚ, προς άγραν ψήφων από το ΣΥΡΙΖΑ, η δυσκολία του Ποταμιού να αντιμετωπίσει έναν πρόεδρο της ΝΔ κοινωνικά και οικονομικά φιλελεύθερο και οι προσωπικές στρατηγικές όλων, δεν δίνουν πολλές ελπίδες για μία ενιαία, μεγάλη, δημιουργική και περιεκτική Σοσιαλδημοκρατία ευθύνης και προοπτικής.
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Αλέξης αγαπητοί Συριζαίοι Δήμαρχοι!!
γράφει ο Βλάχος ΠασχάληςΝα υπενθυμίσω βέβαια, πως το άρθρο γράφει ‘’χωρίς να χρειάζεσαι εκατομμύρια’’ απλά θα υπενθυμίσω πως η Λυρική Σκηνή και η Βιβλιοθήκη κόστισαν σχεδόν 600 εκ ευρώ και για να μην λέμε ανακρίβειες θα ήταν καλύτερα να δούμε με προσοχή το κόστος συντήρησης του Πάρκου μόνο το οποίο ανέρχεται σε κάποια εκατομμύρια το χρόνο.
Ήρθε η ώρα να συστρατευτούμε στην μεγάλη φιλελέυθερη παράταξη;
Ιωάννης Σ. ΠαπαδόπουλοςΤο ερώτημα είναι, φίλε Νεοδημοκράτη, εσύ τι πιστεύεις; Είσαι υπέρ της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων ή κατά;
Μια σύντομη αποτίμηση του κ. Κώστα Σημίτη
γράφει ο Βενιεράτος ΔιονύσηςΟ κ. Σημίτης υπήρξε συνετός και σοβαρός πρωθυπουργός και αν κυβερνούσε μέχρι το 2010 δεν θα είχαμε μπει στην περιπέτεια της χρεοκοπίας και των μνημονίων