"Το παιδί μου έμεινε σπίτι σήμερα, για να στείλει λέει βιογραφικά στο Ίντερνετ για θέσεις εργασίας στην Γερμανία, αλλά εγώ δεν πτοήθηκα, πήγα στο συλλαλητήριο και κούνησα την Ελληνική σημαία στο Σύνταγμα."

Στο σύνταγμα του 1864 υπήρξε και μία γενναία επέκταση τόσο των ατομικών όσο και των πολιτικών δικαιωμάτων

Καθ' όλη την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα, σημειώθηκαν ειδεχθείς παρεμβάσεις των ξένων δυνάμεων στην χώρα

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι συνταγματικό. Είναι πρόβλημα εθνικής αυτοσυνειδησίας, πολιτικής νοοτροπίας και θεσμικής εμπιστοσύνης

Ακόμη μια καυτή αντισυνταγματική νύχτα στη μαραζομένη χώρα μας.

Μας παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία, μαζί με τη δημοσιονομική εξυγίανση και τον διοικητική αναδιάρθρωση να εκσυγχρονιστούμε και θεσμικά.

Η υπακοή στο κόμμα και η διάθεση να μην το βλάψει αποτελούν προφανώς δευτερεύουσες υποχρεώσεις του βουλευτή συγκρινόμενες με αυτές που έχει έναντι των πολιτών.

Ναι, όσο και αν φαίνεται περίεργο σε κάποιους, η αρχή της καθολικότητας δεν εφαρμόζεται εξ’ολοκλήρου πρός όλους τους Έλληνες.

Για να μην καταλήξει όμως όλη η εξουσία σε ένα σώμα, ο Μεταξάς χωρίζει τους αντιπρόσωπους του λάου σε τρία σώματα φορείς των τριών εξουσιών. Οι αντιπρόσωποι δεν μπορεί να μετέχουν σε περισσότερα από ένα συμβούλιο και είναι άμισθοι.

Εκτός εάν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παίζει το παιχνίδι των ΗΠΑ σε ένα πολύ-πολικό κόσμο με διαφορετικό status quo από αυτό της δεκαετίας 2000-2010, αυτό τον κόσμο των αρχών του 20ου αιώνα.