Ο πρωθυπουργός, θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει την χώρα σε ένα ένδοξο ναυάγιο και με ένα εθνικοπατριωτικό διάγγελμα να κερδίσει την συμπάθεια της πλειοψηφίας των πολιτών. Δεν το έκανε. Επέλεξε να πάρει πάνω του το πολιτικό κόστος της λύσης, ακόμα κι αν αυτό του στοιχήσει, όπως έκανε τον Ιούλιο του 2015. Κάτι τέτοιες στιγμές, όταν το ορθό ταυτίζεται με το δύσκολο, η ιστορία γεννάει τους ηγέτες.

Ας αρχίσω κάνοντας ένα αστείο Λαζοπουλου: "Η χθεσινή συνέντευξη του στον ANT1 ήταν σαν κλανιά γιαγιάς σε λεωφορείο. Υπόκωφη και ενοχλητική".

Μέχρι το 2015 τουλάχιστον – κοινωνικά είχε ΄΄ποινικοποιηθεί΄΄ η δεξιά ιδεολογία, ενώ και μόνο στο άκουσμα του αυτοπροσδιορισμού «Αριστερός» σε πλαισίωναν ανενδοίαστα χαρακτηρισμοί όπως «προοδευτικός, αντισυστημικός, αδιάφθορος».

Η κατάσταση της χώρας σήμερα

Οι έντονες διαπραγματεύσεις δείχνουν να ολοκληρώνονται και να απομένουν μόνο κάποιες τελευταίες λεπτομέρειες για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και της ρύθμισης του χρέους. 

Να υπενθυμίσω βέβαια, πως το άρθρο γράφει ‘’χωρίς να χρειάζεσαι εκατομμύρια’’ απλά θα υπενθυμίσω πως η Λυρική Σκηνή και η Βιβλιοθήκη κόστισαν σχεδόν 600 εκ ευρώ και για να μην λέμε ανακρίβειες θα ήταν καλύτερα να δούμε με προσοχή το κόστος συντήρησης του Πάρκου μόνο το οποίο ανέρχεται σε κάποια εκατομμύρια το χρόνο.